Kazanie na Niedzielę w Oktawie Wniebowstąpienia
Umiłowani w Chrystusie Panu!
Niczym zamyśleni Apostołowie wpatrujemy się dziś w niebo, w które w czwartek, czterdziestego dnia po Zmartwychwstaniu, wzniósł się Pan Jezus, by zasiąść po prawicy Ojca. Dusze nasze są pełne tęsknoty za oglądaniem oblicza Odkupiciela, który poprzez swoje życie wśród ludzi, śmierć, zmartwychwstanie i wniebowstąpienie wskazał, że nasze życie ziemskie ma być wędrówką do nieba i że niebo powinno być ostatecznym celem naszego życia. Dlatego też w introicie dzisiejszej Mszy Świętej Kościół woła: Usłysz, Panie, głos mój, którym wołam, alleluja, do Ciebie mówi serce moje, oblicze moje Cię szuka, szukam o Panie Twojego oblicza; oblicza Twego nie kryj przede mną, alleluja, alleluja.
Jak doskonale wiemy, by dostać się do nieba i móc oglądać na wieki Chrystusowe oblicze musimy najpierw uwierzyć, bez wiary bowiem – jak uczy nas Pismo Święte – nie można podobać się Bogu (por. Hbr 11, 6). Wiara jest koniecznym warunkiem zbawienia. I to nie byle jaka wiara, ale wiara jedyna, katolicka, wiara w to wszystko, co Pan Bóg nam objawił.
Wiara prawdziwa, którą przekazuje Kościół Święty, nasza Matka, w nieprzerwanym łańcuchu, na początku którego znajduje się sam Syn Boży i apostołowie, a którą my mamy obowiązek przekazać niezmienioną kolejnym pokoleniom, choć szatan nieustannie próbuje zwieść ludzi poprzez fałszywe religie i herezje.
Wiara rozumna, bowiem jako stworzenia rozumne pragniemy wiedzieć, dlaczego mamy wierzyć. Wiara czysto uczuciowa, jaką głoszą choćby moderniści i różni charyzmatycy, bez dostatecznych racji rozumowych byłaby niegodna istoty rozumnej. Stąd człowiek ma obowiązek poznać prawdy wiary, której podstawą jest prawdziwość i prawdomówność Boga, który sam się nie myli i nikogo w błąd nie wprowadza.
Wiara żywa, gdyż nasze myśli, słowa i uczynki powinny być zgodne z tym, w co wierzymy. Pismo Święte przypomina nam:Jak bowiem ciało bez ducha jest martwe, tak i wiara bez uczynków jest martwa (Jak 2, 26). Nie możemy być tylko biernymi słuchaczami, musimy każdego dnia wybierać dobro, mieć trwałą miłość jedni ku drugim, usługiwać jeden drugiemu, do czego wzywa nas w dzisiejszej lekcji św. Piotr Apostoł (por. 1 P 4, 8).
Drodzy wierni! Gdy uświadomimy sobie, jak istotna jest wiara katolicka dla zbawienia dusz, wówczas zrozumiemy, dlaczego tuż przed swym Wniebowstąpieniem Pan Nasz Jezus Chrystus wydaje swoim Apostołom swoisty rozkaz: Idąc na cały świat, głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i ochrzci się, będzie zbawiony, a kto nie uwierzy, będzie potępiony (Mk 16, 15-16). Celem Kościoła jest misja, głoszenie prawdziwej wiary, tej samej, którą przekazał apostołom Zbawiciel, a poprzez to prowadzenie dusz do nieba i ratowanie ich przed wiecznym potępieniem.
Dlatego też, wznosząc dziś wzrok i serca ku górze, za wstępującym w niebo Chrystusem, módlmy się za Kościół Święty, duchownych i wiernych, by wiernie realizowali rozkaz Pana Jezusa, nawet jeśli w naszych czasach miałaby się spełnić zapowiedź, iż: każdy, kto Was zabijać będzie, uczyni to mniemając, że Bogu wyświadcza przysługę. A to wam uczynią, bo nie znają Ojca ani Mnie (J 16, 2-3).
Amen.
ZAŚCIANEK PORUSZA - ZAPISKI 